‘Set your life on fire, seek those who fan your flames.’ -Rumi-

Als kind al vond ik het heerlijk om op kamp een fikkie te stoken.  Vervolgens met zijn allen om het kampvuur enge verhalen vertellen over de man met 1 been. De hele nacht deed ik geen oog dicht en zocht ik veiligheid bij de andere kinderen. Ik zorgde er altijd voor dat ik als ik ging slapen in het midden lag.  Heel spannend. Soms wel eens te spannend.

In november kwam het boek Social Media? Social Business! uit dat ik samen met drie anderen schreef. Tijdens het symposium waar ik zelf helaas niet bij kon zijn werd het boek gelanceerd. Ik was in Spanje voor mijn eerste jaar van de opleiding tot coach. Fikkie aan het stoken bij Psycho Energetics Training. Heel spannend. Soms wel eens te spannend.

Wat mij betreft was een treffender titel voor het boek: We didn’t start the fire’ naar het lied van Billy Joel. Ik word gewoon niet zo warm van management titels. Wel word ik warm van de spark die ervoor zorgt dat iets gaat vliegen. Neem het geijkte voorbeeld van de aswolk destijds voor KLM, de pressure cooker die ervoor zorgde dat social media binnen het bedrijf groot werd. Of neem de DDoS aanval die dit deed bij Rabobank. Externe sparks die ervoor zorgden dat het vuur bij de mensen binnen de organisatie ging branden. Heel spannend. Kan niet spannend genoeg.

Ik houd van de verbindende, grensoverschrijdende kracht van social media. Van de interactie. Van wat communities teweeg kunnen brengen. Van veranderingen. Van de gedrevenheid van ‘het schaep met de 7 pooten’ zoals we de social media manager omschrijven. Van het woord ignite. Kortom van de pionieren fase uit ons boek.  Ik ben geboeid door het vuur in mensen en hoe je dit kunt aanwakkeren zodat ze in hun kracht komen te staan. Heerlijk vind ik dat. Gaat mijn vuurtje ook weer harder branden. Laat mij maar lekker fikkie stoken. Heel spannend. Kan niet spannend genoeg.